Zycie....

Czy czasem zastanawialiscie sie dlaczego jestescie wlasnie tacy albo nie inni ? Dlaczego w niektorych sytuacjach nie potraficie powiedziec slowa "nie"? Dlaczego jestescie bezduszni, egoistyczni lub wrecz przeciwnie... w ogole nie myslicie o sobie i placzecie nad ludzikim nieszczesciem ? Dlaczego czasem jest lepiej nie mowic slowa "kocham"... Dlaczego nasze zycie jest takie i nie moze byc inne ? - Ja czesto zadaje sobie takich i wiele innych pytan... czesto nie potrafie znalesc na nie odpowiedzi... czesto z tego powodu nie potrafie sie szczerze usmiechac... Staram sie ukrywac moj smutek... w moim zyciu jest nie wiele naprawde radosnych chwil... choc zapewniam was, ze takie sa... Wiem jednak, ze mam przyjaciol... wiem, ze moge na nich liczyc, a oni moga liczyc na mnie... pomogam... chce... stararam sie... rozwiazuje spory... lecz powiem szczerze... ze nie bylo jeszcze takiej osoby, z ktora powaznie porozmawialam o tym co mnie dreczy... nie wiem czy taka osoba naprawde jest... boje sie, ze jezeli taka bedzie... i postaram sie jej wszystko powiedziec... zaczne plakac... nie wiem ... moze z zalu... ale nie chce zadnej litosci... Radze sobie... moze nie jest tak wspaniale, ale zyje... Niektore kolezanki/przyjaciolki maja do mnie zal.... ze nie wychodze na dwor czy cos takiego... lecz ja po prostu lubie spedzac czas sama... moge myslec... lubie siedziec gdzies, gdzie jest cicho i spokojnie... lubie przebywac blisko wody... lubie przebywac nad jeziorem... polozyc sie i na nie patrzec... patrzec jak woda cichutko plynie.... Moge szczerze powiedziec, ze jestem romantyczka... marze o ksieciu z bajki... ze przybedzie i zabierze mnie daleko... gdzies gdzie bede naprawde szczesliwa... Jaki powinien byc moj ksiaze ? Powinien byc jak .....