Żal zabija powoli...

Żyje, egzystuje... dla samej egzystencji... Jestem, ale nie wiem po co... Coraz mniej rzeczy mnie cieszy... Szkola, dom i znowu szkola... Ostatnio duzo czytam... to pozwala zapomniec mi o rzeczywistosci... Jestem w ciagu... Nie, nie chodzi mi o cpanie... czy cos w tym rodzaju... robie to i nie mysle... pomaga... na jakis krotki czas... ale lepsze to niz nic...